راز سختی بتن به کار رفته در ساختمان‌های روم باستان
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۲۳۸۷
یک سوال برای مدت طولانی دانشمندان را سردرگم کرده بود، اما محققان آمریکایی و اروپایی می‌گویند که بالاخره راز طول عمر شاهکار‌های معماری ساخته شده در حدود دو هزار سال پیش را کشف کرده اند؛ بتن‌هایی که قادر به ترمیم خود هستند.
در حالی که برخی از ساختمان‌های مدرن پس از چند دهه ساخت خراب می‌شوند، دانشمندان امیدوارند که کشف آنها به کاهش اثرات زیست محیطی و آب و هوایی تولید بتن که باعث انتشار گاز‌های گلخانه‌ای می‌شود، کمک کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تا پیش از این، استحکام بتن رومی به یک عنصر نسبت داده می‌شد؛ خاکستر آتشفشانی منطقه خلیج ناپل در ایتالیا که برای استفاده در ساخت و ساز به سراسر امپراتوری روم فرستاده می‌شد.
اما این بار، محققان ایتالیایی و سوئیسی توجه خود را به ویژگی دیگری معطوف کردند. تکه‌های کوچک و براق سفید آهک، یکی دیگر از اجزای مورد استفاده در طراحی بتن.
آدمیر ماسیک، یکی از نویسندگان این مطالعه که نتایج آن در مجله SCIENCE ADVANCES منتشر شده است، گفت: از زمانی که کار بر روی بتن رومی را شروع کردم، مجذوب وجود این قطعات کوچک شدم.
کارشناسان قبلاً معتقد بودند که این قطعات کوچک نتیجه اختلاط ضعیف ترکیب ساختمانی یا مواد خام بی کیفیت هستند.
با این حال، محققان با بررسی بتن با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته از دیوار شهر PREFERNUM در ایتالیا، دریافتند که این تکه‌های سفید ریز در واقع کربنات کلسیم هستند که در دمای بسیار بالا تشکیل شده‌اند.
آنها به این نتیجه رسیدند که آن گونه که قبلا تصور می‌شد آهک به طور کامل یا جزئی از آب تشکیل نشده است، بلکه به شکل آهک داغ بوده است. به گفته محققان، این "مخلوط داغ" است که به این بتن سختی شگفت انگیزی می‌دهد.
ترک‌های کوچک در بتن تمایل دارند از ترک‌های آهکی با سطح بالایی عبور کنند و وقتی در معرض آب قرار می‌گیرند به صورت کربنات کلسیم متبلور می‌شوند که ترک را مانند چسب پر می‌کند.
محققان می‌گویند: این فعل و انفعالات خود به خود رخ می‌دهند و در نتیجه ترک‌ها خود به خود بهبود می‌یابند.
در واقع، هنگامی که ترک‌ها ظاهر می‌شوند، آب باران که با بتن تماس پیدا می‌کند، محلولی اشباع از کلسیم تولید می‌کند که سپس به کربنات کلسیم تبدیل می‌شود و فرآیند پر کردن ترک را ممکن می‌کند.
برای تأیید این فرضیه، تیمی از دانشمندان با استفاده از همین فرآیند نمونه‌های بتنی ساختند و عمداً آنها را شکستند و روی آنها آب ریختند که نهایتا بعد از دو هفته بتن کاملاً ثابت شد. در حالی که نمونه دیگر تولید شده بدون آهک زنده ترک خورده باقی ماند.
در آینده، محققان می‌خواهند سعی کنند این بتن را با ترکیب اصلاح شده تجاری کنند.
منبع: العربی الجدید
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سازه های رومی روم باستان صنعت ساختمان آهک ترک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۲۳۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بقایای مهمانخانه ۳۵۰۰ساله
یک مهمانخانه ۳۵۰۰ساله که ارتش مصر باستان از آن استفاده می‌کرد، در صحرای «سینا» کشف شد.
به گزارش ایسنا، مصرشناسان بقایای یک مهمانخانه را در صحرای شمال سینا کشف کرده‌اند. این سازه ممکن است به طور موقت توسط نیروهای مصر باستان و احتمالاً افراد سلطنتی در دوره حکومت «تحوتموس سوم» یا از حدود ۱۴۷۹ تا ۱۴۲۵ قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفته باشد.
«لایوساینس» درباره این کشف جدید نوشت فرمانروایان مصر باستان اغلب به سمت شرق مدیترانه لشکرکشی می‌کردند و یکی از مسیرهایی که نیروهای مصری اغلب برای رسیدن به این منطقه طی می‌کردند، صحرای سینا بود.
در بیانیه وزارت آثار باستانی و گردشگری مصر آمده است: «به احتمال زیاد این بنا با توجه به معماری آن و تکه‌های سفال کشف‌شده، به عنوان استراحتگاه سلطنتی مورد استفاده بود.»
بر اساس این بیانیه، این ساختمان دارای دو راهرو مستطیل‌شکل و تعدادی اتاق است. کتیبه‌ای به خط هیروگلیف که در ساختمان کشف شده است نشان می‌دهد این استراحتگاه به زمان «تحوتموس سوم» تعلق دارد.
این استراحتگاه در محوطه‌ای واقع شده است که دارای گورستانی است که قدمت آن به دودمان بیست‌ویکم (حدود ۱۰۷۰ تا ۹۴۵ قبل از میلاد) و دودمان بیست‌وششم (۶۸۸ تا ۵۲۵ قبل از میلاد) یا پس از حکومت «تحوتموس سوم» بازمی‌گردد.
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟